راهی موثر برای افزایش خودکنترلی
نکات کلیدی:
- خودشناسی، به باورهای افراد درمورد خصوصیاتشان اطلاق می شود؛ در واقع پاسخی به سوال «من چه کسی هستم» است.
- وجود خودآگاهی بالا در یک فرد به طور شفاف به معنی داشتن ایده ای واضح ، قابل فهم، استوار در مورد باورهای خودش است.
- تحقیقات جدید نشان می دهند وضوح بالای خودآگاهی با افزایش خود کنترلی مرتبط است.
شما چه کسی هستید؟ خودتان را چه قدر خوب می شناسید؟ آیا در مورد پاسخ هایتان مطمئن هستید؟ پاسخ به این سوالات دیدگاهی به خودآگاهی را آشکار می کند که به طور عمده شامل ارتباط باورهای فرد به خصوصیاتش از جمله شخصیت، طرحواره، توانایی و نقش او در اجتماع است.
در حالی که برخی از خودشناسی ها متمایز هستند، دیگر خودشناسی ها به طور واضح مشخص نیستند. این مسئله به این دلیل مهم است که بر طبق مطالعات اخیر خودآگاهی نامنسجم با کاهش خودکنترلی و کاهش توانایی ایستادگی در برابر وسوسه و عمل به یک هدف طولانی همراه است. این مطالعه در مورد شخصیت و روانشناسی اجتماعی توسط جیانگ و همکارانش اخیرا در مجله بولتن منتشر شد .
قبل از بحث در مورد تحقیقات اخیر، برخی از اطلاعات پیشینه ارائه شده است.
خودآگاهی واضح و خود کنترلی:
منظور از وضوح در خودآگاهی میزان شفافیت و اطمینان به باورهای خود تعریف می شود که درونی، سازگار و پایدار هستند. هنگامی که این وضوح خویشتن داری در فرد کم است، فرد دچار عدم اطمینان می شود و به اشخاص دیگر از جمله همکاران، دوستان و یا دنبال کنندگان توییتر به عنوان تعریفی از خود تکیه می کند. از این رو عدم اطمینان از خود با آسیب پذیری شدیدی از نفوذ افراد دیگر در ارتباط است. علاوه بر این کاهش وضوح در خودآگاهی با کمبود خویشتن داری مرتبط است؛ به این معناست که در رد کردن شادی های کوچک و ناپایدار به جای لذت های بزرگ و پایدار مشکل قابل توجهی دارند. برای مثال فرد به جای ایجاد یک رابطه طولانی مدت با فردی که دوستش دارد، در نه گفتن به لذت های جنسی چند روزه ناتوان است.
اما دقیقا عدم اطمینان از خود چطور می تواند در توانایی انجام خودکنترلی تاثیر گذار باشد؟ این سوالی است که تحقیقات جدید سعی کردند به آن پاسخ مناسبی دهند.
پاسخ به ارتباط بین خودآگاهی واضح و خویشتن داری:
جیانگ و همکارانش خلاصه ای از نتایج مطالعات خودشان را در این مقاله ارائه دادند. محققان با بررسی افراد دارای وضوح کم در خودآگاهی دریافتند این اشخاص:
- کمبود خودکنترلی را در خود احساس می کنند.
- از تمرین کردن، تقویت و بهبود عملکردشان در یک کار یا حرفه سرباز می زنند.
- این افراد تمایل کم تری به تمرکز بر روی کار یا پیروی از یک برنامه دارند.
تاثیرات داشتن شفافیت کم در خویشتن داری با تداوم کم در شخص همراه است، این برداشت با گذشته، حال، و آینده خود شخص در ارتباط است.
نکات مهم:
خودآگاهی واضح به معنای داشتن اطلاعاتی معلوم، قابل درک و ثابت از باورهای مربوط به خود است. بسیاری از افراد مبتلا به مشکلات سلامت روانی و اجتماعی از وضوح خودشناسی کمتری برخوردار هستند و نسبت به این که چه کسی هستند احساس تردید می کنند. این افراد بدون داشتن درک واضحی از از خود ممکن است به دنبال اشخاص دیگری برای ایجاد انسجام برای هویت خود باشند. همچنین برای نشان دادن جذابیت تیپ شخصیتی شان اغلب به تعاریف اجتماعی تکیه می کنند.( مردان عضلانی و زنان لاغر)
وضوح خودشناسی بر روی مقابله فرد نیز تاثیر می گذارد. افرادی که از هویت خودشان مطمئن نیستند مایل به عدم پذیرش و تاثیر پذیری از دیگر استراتژی های مقابله ای ( نوشیدن الکل، و مصرف دارو) به جای راهبردهای مقابله ای موثرتر و فعال تر( برنامه ریزی، حل مسئله و ارزیابی مجدد) هستند.
ارتقاء وضوح خودآگاهی می تواند، مقابله با مشکلاتی که شامل شکست خودکنترلی می شوند از جمله: خوردن غذاهای ناسالم، چاقی، سوء مصرف الکل، اعتیاد به مواد مخدر، رفتار مجرمانه و آسیب رساندن به خود را تسهیل کند. سعی بر داشتن خویشتن داری شاید بتواند در ایجاد احساس کنترل بیشتر، توانایی بیشتر برای مقاومت در برابر وسوسه ها و تلاش برای اهداف بلند مدت تاثیر گذار باشد و همچنین ممکن است اجتماعی شدن را تسهیل کرده و درد طرد شدن توسط دیگر افراد را کاهش دهد.
با این وجود قسمتی که طرد شدن در جامعه را برای فرد دردناک می کند، از دست دادن هویت، عزت نفس و وضوح در مورد این که «چه کسی هست» می باشد. هر چه فرد بتواند کم تر به دیگر اشخاص متکی باشد، درد طرد شدن کمتر خواهد بود.
تالیف و ترجمه توسط تیم تخصصی سرشت برساد