جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

6 نشانه مهم که نشان‌ می‌دهد طرحواره خویشتن داری ناکافی، ناشی از وجود غفلت در دوران کودکی است.

و شش قدم که به شما در مقابله با این طرحواره کمک می‌کند.

 نکات کلیدی:

  • طرحواره خویشتن‌داری ناکافی، تجربه حالتی از تکانش‌گری است، که معمولا با چندین رفتار اجباری در ارتباط است.
  • اگر تعدیل یا کنترل تکانه‌های خود در هنگام تجربه احساس لذت سخت است، ممکن است شما دارای طرحواره خویشتن‌داری ناکافی هستید.
  • طرحواره درمانی نشان می‌دهد که این طرحواره به عنوان یک واکنش به هیجانات منفی است که از پیشینه وابستگی به دوران کودکی نشات می گیرد.
افراط در کارها

طرحواره خویشتن‌داری ناکافی در اصل توسط جفری یانگ شرح داده شده، این طرحواره تجربه حالتی از تکانش‌گری است، و معمولا به رفتارهایی مانند اختلال خوردن، مصرف مواد، استفاده بیش از حد از موبایل، خرید و اجتناب از کارهای ناخوشایند، سخت یا کسل کننده مربوط می‌شود.

طرحواره درمانی نشان می‌دهد این طرحواره به عنوان یک واکنش به هیجانات منفی است که از پیشینه وابستگی به دوران کودکی نشات می‌گیرد و نباید با بیش‌فعالی اشتباه گرفته شود، اگرچه این دو شرایط می‌توانند هم‌زمان وجود داشته باشند و منشا آن در نتیجه عدم تعادل دوپامین یا اعتیاد نیست، گرچه ممکن است منجربه انجام آن‌ها شود.

من نمی‌خواهم متوقف شوم، پس قرار نیست متوقف شوم هر کی هر چی می‌خواد بگه!

ممکن است متوجه این صدا در سر خود شوید، مخصوصا هنگام تعطیلات، همراه با جشن و مهمانی‌هایی که در آن‌ها غذاها و نوشیدنی‌های فراوان یافت می‌شود( و بهانه‌ای برای وسوسه شدن است). اگر تعدیل یا کنترل تکانه‌هایتان در هنگام تجربه لحظات لذت‌بخش دشوار است، ممکن است دارای طرحواره خویشتن داری ناکافی باشید.

شاید مدیریت این بخش تکانشی برای شما مشکل باشد و می‌تواند قوی‌تر و بلندتر از هر صدایی در درون شما باشد و قدرت را به دست بگیرد. چگونه می‌توانیم با این صدا مذاکره کنیم؟

 

این صدای تکانشی ممکن است توسط نیازهایی که از دوران کودکی سرچشمه می گیرند، تقویت شود. اگر آن احساس می توانست حرف بزند، چیزی شبیه این می گفت:

من خیلی چیزها را گذرانده‌ام، با من بد رفتار شده است، و این ناعادلانه است! پس سزاوار آن هستم که در حال حاضر هر کاری که می خواهم انجام داده  و به عواقب آن اهمیت ندهم! برای داشتن احساس بهتر نیاز دارم این کار را انجام دهم و فقط از خودم مراقبت کرده و بقیه را فراموش می‌کنم.

4 رفتار طرحواره خویشتن‌داری ناکافی

احتمالا همیشه در حال تجربه این طرحواره نیستید، با این‌حال شاید تجربیات زندگی باعث فعال شدن این طرحواره شوند. هنگام گذراندن تعطیلات، این طرحواره ممکن است به دنبال فرصت‌هایی برای جهش باشد. اگر صدای درونی داشته باشید که شبیه یک کودک تکانشی است و رفتارهای ذکر شده در ادامه مقاله را مشاهده کنید، متوجه خواهید شد که درون این طرحواره هستید:

  1. نیازمند رفع لذت فوری در خوردن غذا و خوراکی
  2. اجتناب از کارهای کسل کننده و دشوار
  3. برون‌ریزی در روابط، اخم کردن
  4. امتناع از در نظرگرفتن عواقب کارها
برون ریزی در روابط

طرحواره خویشتن‌داری ناکافی از مشکلات عاطفی دوران کودکی سرچشمه می‌گیرد.

انسان‌ها از بدو تولد، از نیازهای فیزیکی برای داشتن سلامتی، خوردن غذا و رفاه مادی برای جبران رنج و سختی‌هایشان کمک می‌گیرند و هنگامی که به فردی بالغ تبدیل می‌شوند نیازهای عاطفی _ به ویژه نیاز به عشق و پذیرش و مراقبت از سوی دیگر افراد را شدیدتر تجربه می‌کنند. اگر کودکی در شرایطی از نادیده گرفته شدن باشد یا والدین در تربیت کودک دارای نقص‌های جدی باشند؛ این گونه افراد شاید به دلیل احساس آرامش و امنیت به سمت نیازهای فیزیکی خود برگردند، اغلب اوقات این نیاز آن‌ها خوردن غذا است اما همچنین می‌تواند شامل اجتناب از کارهای روزمره و تکالیف مدرسه شود_ این افراد به طور کلی خواستار لذت می‌شوند.

تجربیاتی که در دوران کودکی باعث ایجاد طرحواره خویشتن‌داری ناکافی می‌شوند، شامل موارد زیر می‌باشد:

  • نداشتن احساس امنیت در محیط خانه
  • چارچوب تربیتی بی نظم و خشن والدین
  • بی اعتنا بودن والدین از نظر احساس نسبت به کودک
  • والدین دارای طلاق عاطفی
  • والدین مبتلا به اعتیاد یا داشتن ترومای دوران کودکی
خواستار لذت

راهبردهایی برای مقابله با طرحواره خویشتن‌داری ناکافی

در اولین مرحله موثرترین راه مدیریت و کنترل مشکلات ناشی از تکانه، جلوگیری از فعال شدن آن‌ها است.

به این موضوع فکر کنید؛ شما یک بزرگسال هستید که کودکی تکانشی را در درون خود حمل می‌‎کنید. این کودک شاید توسط مشکلات مبتنی بر احساسات مانند نادیده گرفته شدن، رفتار ناعادلانه یا آسیب دیدن فعال شود. هنگامی که این کودک تکانشی فعال شود شما با یک کودک ناراحت روبرو می‌شوید که تا به لذت‌هایی که می‌خواهد نرسد راضی نخواهد شد.

بنابراین وظیفه شما این است که کودک درونی خودتان را شناخته و متوجه شوید چه چیزی او را آزرده می‌کند و سعی کنید از محرک‌های آن دوری کنید. هنگامی که این کودک درون فعال شد برخی از خشنودی های مفید را در دست خود داشته باشید.

6 راهکار برای مدیریت کودک درونی خود

ایجاد ساختار منظم. برای جلوگیری از محرک‌ها از قبل برنامه‌ریزی کنید و چالش‌هایی را که باعث تحریک کودک درونی شما می شوند پیش‌بینی کنید. آیا روز طولانی را سپری می‌کنید؟ مطالبات زیادی از خود دارید؟ در طول روز برای لذت ها و استراحت‌های کوچک برنامه‌ریزی کنید. آن‌ها را به عنوان دوز کوچک برای مراقبت از خودتان در نظر بگیرید.

از موقعیت‌هایی که می‌دانید کودک درونتان می‌تواند نقش‌آفرینی کند دوری کنید. اگر می‌دانید همکارتان به محل کار دونات می‌آورد پیاده‌روی کنید تا آب از آسیاب بیوفتد.

با استفاده از گفتگو درونی و مدیتیشن می‌توانید از کودک درون خود مراقبت کنید. با قدم‌های کوچک شروع کنید؛ چند دقیقه از زمان خود را صرف مدیتیشن در روز کنید، و رفته رفته مدت زمان را افزایش دهید. شما خواهید فهمید که کودک درونی شما تلاش می‌کند بیرون بیاید.( هی این کار احمقانه است! به اندازه کافی طولانی شده است) ‌با کودک درون خود زمان مفید بگذارانید، به او توضیح دهید آسیب ها و ناراحتی‌های او را درک کرده و از او مراقبت خواهید کرد و این کار شما بیشتر از محرک‌ها موثر خواهد بود. در روبرو شدن با کودک درونتان صبور و مهربان باشید البته با اقتدار!

مدیتیشن

یک جعبه ابزار از کارهای مفید و رضایت‌بخش ایجاد کنید. برای مثال داشتن میان وعده سالم و انجام مدتیشن را امتحان کنید، به دوستی که می‌تواند به شما در این راه کمک کند زنگ بزنید، یک لیست موسیقی برای مواقع ضروری داشته باشید. یادداشتی برای کودک درون هنگام فعال شدن بنویسید.

هدف‌گذاری کنید، دفتر برنامه ریزی داشته باشید و از گوشی همراه برای تذکر به خود استفاده کنید. اگر به یک مهمانی می‌روید به خود بگویید که به یک نوع نوشیدنی پایبند خواهید شد و همچنین زمان قطعی برای این کار داشته باشید و به سمت جایگزینی مانند آب‌گازدار همراه با لیمو یا هر چیزی که دوست دارید بروید و آن را از قبل برنامه ریزی کنید. از دفتر برنامه‌ریزی برای تنظیم کردن زمان خود استفاده کنید به طوری که در دام محرک‌ها نیفتید. از اعلان گوشی‌ها برای یادآوری‌های بصری استفاده کنید.

تجدید قوا کرده و ادامه دهید. ما کامل نیستم به همین دلیل هنگامی که از خود انتظاراتی داریم دردسرهای بیشتری ایجاد می‌کنیم. باید با این واقعیت کنار بیایم که زمان‌هایی وجود دارد، کودک درونمان می‌تواند غیر قابل توقف باشد! به یاد داشته باشید این کودک تکانشی از ریشه اصلی ما در کودکی بیرون می‌آید و تلاش بر این دارد که از خود مراقبت کند. با آن مهربان باشید به خودتان پس از برون ریزی اجازه بهبود یافتن بدهید هنگامی که تجدید قوا کردید می‌توانید به آن برگردید.

من و همکارانم در کلینیک سرشت برساد در این مسیر همراه شما هستیم. هر جای دنیای که هستید کافیست با  همکاران ما تماس بگیرید و منتظر یک سفر با همسفری امن باشید.

تالیف و ترجمه توسط تیم سرشت برساد

منبع:

https://www.psychologytoday.com/intl/blog/flipping-out/202212/6-signs-your-self-control-issues-come-from-childhood-neglect

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *